Даведаемся пра ШВЛ
ШВЛ - гэта машына, якая дыхае для вас альбо дапамагае дыхаць. Яго яшчэ называюць дыхальным апаратам або рэспіратарам. ШВЛ:
- Прыкладаецца да кампутара з дапамогай ручак і кнопак, якімі кіруе дыхальны тэрапеўт, медсястра ці лекар.
- Мае трубкі, якія злучаюцца з чалавекам праз дыхальную трубку. Дыхальная трубка змяшчаецца ў рот чалавека альбо ў адтуліну праз шыю ў дыхальную трубу (трахею). Гэта адтуліна называецца трахеастомія. Ён часта патрэбны тым, каму даводзіцца знаходзіцца на ШВЛ больш працяглы час.
- Шуміць і мае сігналы трывогі, якія папярэджваюць брыгаду аховы здароўя, калі нешта трэба выправіць альбо змяніць.
Чалавек атрымлівае лекі, каб адчуваць сябе камфортна, знаходзячыся на ШВЛ, асабліва калі ў роце ёсць дыхальная трубка. Лекі можа прывесці да таго, што людзі занадта сонныя, каб расплюшчыць вочы альбо не спаць больш за некалькі хвілін.
Людзі не могуць размаўляць з-за дыхальнай трубкі. Калі яны дастаткова прачнуліся, каб расплюшчыць вочы і рухацца, яны могуць размаўляць пісьмова, а часам і чытаючы вусны.
На людзях на вентылятарах будзе шмат правадоў і трубак. Гэта можа выглядаць страшна, але гэтыя драты дапамагаюць старанна сачыць за імі.
У некаторых людзей могуць быць абмежаванні. Яны выкарыстоўваюцца для прадухілення выцягвання важных труб і правадоў.
Людзей кладуць на вентылятары, калі яны не могуць дыхаць самастойна. Гэта можа быць па любой з наступных прычын:
- Каб пераканацца, што чалавек атрымлівае дастатковую колькасць кіслароду і пазбаўляецца ад вуглякіслага газу.
- Пасля аперацыі людзям можа спатрэбіцца апарат штучнай вентыляцыі лёгкіх, каб дыхаць ім, калі ў іх ёсць лекі, якія выклікаюць сон, і дыханне не нармалізуецца.
- У чалавека ёсць хвароба альбо траўма і ён не можа нармальна дыхаць.
Большую частку часу вентылятар неабходны толькі на працягу кароткага часу - гадзін, дзён ці тыдняў. Але ў некаторых выпадках ШВЛ неабходны месяцамі, а часам і гадамі.
У бальніцы за чалавекам, які знаходзіцца на ШВЛ, уважліва сочаць медыцынскія работнікі, у тым ліку лекары, медсёстры і тэрапеўты дыхальных шляхоў.
Людзі, якія маюць патрэбу ў апаратах штучнай вентыляцыі лёгкіх, могуць працяглы час знаходзіцца ў установах для працяглага сыходу. Некаторыя людзі з трахеастоміяй могуць знаходзіцца дома.
За людзьмі, якія знаходзяцца на ШВЛ, уважліва сочаць за наяўнасцю лёгачных інфекцый. Пры падключэнні да апарата штучнай вентыляцыі лёгкіх чалавек цяжка адкашліваецца. Калі слізь збіраецца, лёгкія не атрымліваюць дастатковай колькасці кіслароду. Слізь таксама можа прывесці да пнеўманіі. Каб пазбавіцца ад слізі, неабходная працэдура, якая называецца адсмоктваннем. Гэта робіцца шляхам увядзення невялікай тонкай трубачкі ў рот ці шыю чалавека для адсмоктвання слізі.
Калі вентылятар выкарыстоўваецца больш за некалькі дзён, чалавек можа атрымліваць харчаванне па трубах альбо ў вену, альбо ў жывот.
Паколькі чалавек не можа гаварыць, трэба прыкласці асаблівыя намаганні, каб сачыць за ім і забяспечваць іншыя спосабы зносін.
MacIntyre NR. Механічная вентыляцыя. У: Broaddus VC, Mason RJ, Ernst JD, et al, eds. Падручнік рэспіраторнай медыцыны Мюрэя і Надэля. 6-е выд. Філадэльфія, Пенсільванія: Elsevier Saunders; 2016: глава 101.
Слуцкі А.С., Брочард Л. Механічная вентыляцыя. У: Goldman L, Шафер А.І., рэд. Медыцына Голдмана-Сесіла. 26-е выд. Філадэльфія, Пенсільванія: Elsevier; 2020: глава 97.
- Засмучэнні трахеі