Сіндром Гілберта
Сіндром Гілберта - распаўсюджанае захворванне, якое перадаецца сем'ямі. Гэта ўплывае на спосаб апрацоўкі білірубіну печанню і можа часам прымусіць скуру набываць жоўты колер (жаўтуха).
Сіндром Гілберта дзівіць 1 з 10 чалавек у некаторых белых групах. Такі стан узнікае з-за анамальнага гена, які перадаецца ад бацькоў дзецям.
Сімптомы могуць ўключаць:
- Стомленасць
- Пажаўценне скуры і бялкоў вачэй (лёгкая жаўтуха)
У людзей з сіндромам Гілберта жаўтуха часцей за ўсё з'яўляецца падчас напружання, стрэсу і інфекцыі, альбо калі яны не ядуць.
Аналіз крыві на білірубін паказвае змены, якія адбываюцца пры сіндроме Гілберта. Агульны ўзровень білірубіну нязначна павышаны, прычым большасць з іх з'яўляецца некан'югаваным білірубінам. Часцей за ўсё агульны ўзровень складае менш за 2 мг / дл, а ўзровень кан'югаванага білірубіну ў норме.
Сіндром Гілберта звязаны з генетычнай праблемай, але генетычнае тэставанне не патрэбна.
Лячэнне сіндрому Гілберта не патрабуецца.
Жаўтуха можа прыходзіць і сыходзіць на працягу ўсяго жыцця. Часцей з'яўляецца пры такіх захворваннях, як прастуда. Гэта не выклікае праблем са здароўем. Аднак гэта можа заблытаць вынікі аналізаў на жаўтуху.
Вядомых ускладненняў няма.
Патэлефануйце да ўрача, калі ў вас ёсць жаўтуха ці боль у жываце, якая не знікае.
Праверанай прафілактыкі няма.
Icterus intermittens juvenilis; Хранічная гіпербілірубінемія нізкай ступені; Сямейная негемалітычная-неабструктыўная жаўтуха; Канстытуцыянальная дысфункцыя печані; Неконъюгированная дабраякасная білірубінемія; Хвароба Гілберта
- Стрававальная сістэма
Берк П.Д., Карэнблат К.М. Падыдзіце да пацыента з жаўтухай альбо анамальнымі вынікамі аналізу печані. У: Goldman L, Шафер А.І., рэд. Медыцына Голдмана-Сесіла. 25-е выд. Філадэльфія, Пенсільванія: Elsevier Saunders; 2016: глава 147.
Лідофскі С.Д. Жаўтуха. У: Фельдман М, Фрыдман Л.С., Брандт ЖЖ, рэд. Захворванне страўнікава-кішачнага гасцінца і печані Слейзенгера і Фордтрана: патафізіялогія / дыягностыка / кіраванне. 10-е выд. Філадэльфія, Пенсільванія: Elsevier Saunders; 2016: кіраўнік 21.
Тэзэ Н.Д. Печань і жоўцевая бурбалка. У: Кумар V, Абас А.К., Fausto N, Aster JC, рэд. Паталагічная аснова хваробы Робінса і Котрана. 9-е выд. Філадэльфія, Пенсільванія: Elsevier Saunders; 2015: глава 18.