Што такое ДЦП і яго віды
Задаволены
ДЦП - гэта неўралагічная траўма, звычайна выкліканая недахопам кіслароду ў галаўным мозгу альбо ішэміяй галаўнога мозгу, якая можа адбыцца падчас цяжарнасці, родаў альбо да 2-х гадоў дзіцяці. У дзіцяці з цэрэбральным паралічам моцная цягліцавая рыгіднасць, змены ў рухах, паставе, адсутнасць раўнавагі, адсутнасць каардынацыі і міжвольныя руху, якія патрабуюць асцярожнасці на працягу ўсяго жыцця.
Цэрэбральны параліч звычайна звязаны з эпілепсіяй, парушэннямі прамовы, парушэннямі слыху і гледжання і разумовай адсталасцю, з-за чаго ён цяжкі. Нягледзячы на гэта, ёсць шмат дзяцей, якія могуць выконваць фізічныя практыкаванні і нават быць спартсменамі-паралімпійцамі, у залежнасці ад тыпу ДЦП.
Якія прычыны і віды
Цэрэбральны параліч можа быць выкліканы некаторымі захворваннямі, такімі як краснуха, пранцы, таксаплазмоз, але ён таксама можа быць вынікам генетычнай дэфармацыі, ускладненняў пры цяжарнасці ці родах альбо праблем, якія закранаюць цэнтральную нервовую сістэму, такіх як траўма галавы, прыпадкі ці інфекцыі, такія як напрыклад, менінгіт, сэпсіс, васкуліт альбо энцэфаліт.
Існуе 5 відаў ДЦП, якія можна класіфікаваць як:
- Спастычны цэрэбральны параліч: Гэта найбольш распаўсюджаны тып, які дзівіць амаль 90% выпадкаў, і характарызуецца перабольшанымі рэфлексамі расцяжэння і цяжкасцямі ў выкананні рухаў з-за рыгіднасці цягліц;
- Атэтоідны цэрэбральны параліч: Характарызуецца уздзеяннем на руху і каардынацыю рухаў;
- Атаксічны цэрэбральны параліч: Характарызуецца наўмысным трэмарам і цяжкасцю хады;
- Гіпатанічны цэрэбральны параліч: Характарызуецца друзласцю суставаў і аслабленай мускулатурай;
- Дыскінетычны цэрэбральны параліч: Характарызуецца міжвольнымі рухамі.
Вызначыўшы, што дзіця мае дзіцячы цэрэбральны параліч, лекар таксама можа паведаміць бацькам, якое абмежаванне павінна быць у дзіцяці, каб пазбегнуць ілжывых надзей і дапамагчы ім усвядоміць, што дзіцяці спатрэбіцца асаблівы догляд на ўсё жыццё.
Сімптомы ДЦП
Асноўнай характарыстыкай ДЦП з'яўляецца цягліцавая скаванасць, якая абцяжарвае перасоўванне рук і ног. Але акрамя гэтага яны могуць прысутнічаць:
- Эпілепсія;
- Курчы;
- Цяжкасць дыхання;
- Затрымка маторнага развіцця;
- Разумовая адсталасць;
- Глухата;
- Затрымка мовы альбо праблемы з маўленнем;
- Цяжкасці са зрокам, касавокасць альбо страта гледжання;
- Паводніцкія парушэнні з-за расчаравання дзіцяці абмежаванасцю рухаў;
- Змены ў пазваночніку, такія як кіфоз або скаліёз;
- Дэфармацыя ступні.
Дыягназ ДЦП можа паставіць педыятр пасля правядзення такіх тэстаў, як кампутарная тамаграфія або электраэнцэфалаграма, якія даказваюць захворванне. Акрамя таго, назіраючы за пэўным паводзінамі дзіцяці, можна западозрыць наяўнасць у яго цэрэбральнага паралічу, напрыклад, запаволенае рухальнае развіццё і захаванне прымітыўных рэфлексаў.
Лячэнне ДЦП
Лячэнне дзіцячага цэрэбральнага паралічу павінна праводзіцца на працягу ўсяго жыцця, але гэта не вылечыць гэты стан, але вельмі карысна палепшыць сыход за пацярпелым і палепшыць якасць яго жыцця. Могуць спатрэбіцца лекі, хірургія, фізіятэрапеўтычныя сеансы і працатэрапія. Даведайцеся больш тут.