Ліхаманкавая нейтропения: што гэта такое, прычыны і лячэнне
Задаволены
Ліхаманкавая нейтропения можа быць вызначана як памяншэнне колькасці нейтрофілов, якое выяўляецца ў аналізе крыві менш за 500 / мкл, звязанае з ліхаманкай вышэй за 38 ° C на працягу 1 гадзіны. Такая сітуацыя часцей сустракаецца ў анкалагічных хворых пасля хіміятэрапіі і можа прывесці да наступстваў і ўскладненняў у лячэнні, калі яго не лячыць неадкладна.
Нейтрофілы - гэта асноўныя клеткі крыві, якія адказваюць за абарону і барацьбу з інфекцыямі, нармальным значэннем якіх лічыцца ад 1600 да 8000 / мкл, якое можа вар'іравацца ў залежнасці ад лабараторыі. Калі колькасць нейтрофілов роўна або перавышае 500 / мкл, разглядаецца цяжкая нейтропения, каб чалавек быў больш успрымальны да развіцця інфекцый мікраарганізмамі, якія натуральна насяляюць у целе.
Прычыны ліхаманкавай нейтропении
Ліхаманкавая нейтропения - частае ўскладненне ў анкалагічных хворых, якія праходзяць хіміятэрапію, і з'яўляецца адной з асноўных прычын смяротнасці ў гэтых пацыентаў, паколькі памяншэнне нейтрофілов павялічвае рызыку заражэння чалавека сур'ёзнымі інфекцыямі.
У дадатак да хіміятэрапіі ліхаманкавая нейтропения можа ўзнікнуць у выніку хранічных інфекцый, выкліканых грыбкамі, бактэрыямі і вірусамі, асабліва вірусам Эпштэйна-Барра і гепатытам. Ведаць іншыя прычыны нейтропении.
Як праходзіць лячэнне
Лячэнне ліхаманкавай нейтропении вар'іруецца ў залежнасці ад ступені цяжкасці. Пацыенты, у якіх выяўлена цяжкая ліхаманкавая нейтропения, у якой колькасць нейтрофілов менш або роўная 200 / мкл, звычайна лечацца з выкарыстаннем антыбіётыкаў, якія адносяцца да класа бэта-лактамаў, цэфаласпарынаў чацвёртага пакалення або карбапенемаў. Акрамя таго, у выпадку пацыента, які клінічна нестабільны альбо ў якога ўзнікае падазрэнне на ўстойлівую інфекцыю, можа быць рэкамендавана выкарыстанне іншага антыбіётыка для барацьбы з інфекцыяй.
У выпадках фебрільной нейтропении з нізкім рызыкай звычайна праводзіцца назіранне за пацыентам і перыядычна праводзіцца поўны аналіз крыві для праверкі ўзроўню нейтрофілов. Акрамя таго, калі пацверджана грыбковая ці бактэрыяльная інфекцыя, урач можа рэкамендаваць выкарыстанне антымікробных прэпаратаў, антыбіётыкаў альбо супрацьгрыбковых, у залежнасці ад агента, які вінаваты ў заражэнні.
Калі ліхаманкавая нейтропения ўзнікае пасля хіміятэрапіі, рэкамендуецца пачынаць лячэнне антыбіётыкамі як мага хутчэй на працягу 1 гадзіны пасля праверкі на ліхаманку.