Тиаприд: для лячэння псіхозу
Задаволены
Тыяпрыд - антыпсіхатычнае рэчыва, якое блакуе дзеянне нейрамедыятара дофаміна, паляпшаючы сімптомы псіхомоторные ўзбуджэння і, такім чынам, шырока выкарыстоўваецца пры лячэнні шызафрэніі і іншых псіхозаў.
Акрамя таго, яго таксама можна выкарыстоўваць для лячэння хворых на алкаголізм, якія адчуваюць неспакой падчас фазы адмены.
Гэта лекавы сродак можна набыць у звычайных аптэках пад гандлёвай назвай Тиапридал, прад'явіўшы рэцэпт.
Кошт
Кошт Тиаприда складае прыблізна 20 рэалаў, аднак сума можа вар'іравацца ў залежнасці ад формы прэзентацыі і месца пакупкі прэпарата.
Для чаго гэта трэба
Гэта сродак прызначана для лячэння:
- Шызафрэнія і іншыя псіхозы;
- Паводніцкія расстройствы ў пацыентаў з дэменцыяй альбо адменай алкаголю;
- Анамальныя або міжвольныя руху цягліц;
- Ўзбуджаныя і агрэсіўныя дзяржавы.
Аднак гэта лекі можна выкарыстоўваць і для іншых праблем, пакуль гэта прызначае лекар.
Як прымаць
Доза і схема лячэння Тиапридом заўсёды павінны прызначацца лекарам у залежнасці ад цяжару і тыпу праблемы, якую трэба лячыць. Аднак агульныя рэкамендацыі паказваюць:
- Ўзбуджаныя і агрэсіўныя дзяржавы: Ад 200 да 300 мг у дзень;
- Паводніцкія парушэнні і выпадкі дэменцыі: Ад 200 да 400 мг штодня;
- Адмова ад алкаголю: Ад 300 да 400 мг у дзень, ад 1 да 2 месяцаў;
- Анамальныя руху цягліц: Ад 150 да 400 мг у дзень.
Дозу звычайна пачынаюць з 50 мг тиаприда 2 разы на дзень і паступова павялічваюць, пакуль не дасягаюць колькасці, неабходнага для кантролю сімптомаў.
Магчымыя пабочныя эфекты
Некаторыя з найбольш распаўсюджаных пабочных эфектаў ўключаюць галавакружэнне, галавакружэнне, галаўны боль, тремор, цягліцавыя спазмы, дрымотнасць, бессань, неспакой, празмерную стомленасць і страту апетыту, напрыклад.
Хто не павінен выкарыстоўваць
Тиаприд нельга ўжываць у спалучэнні з левадопай, пацыентам з феахрамацытомай, людзям з падвышанай адчувальнасцю да актыўнага рэчывы альбо людзям з пралактын-залежнымі пухлінамі, такімі як гіпофіз або рак малочнай залозы.
Акрамя таго, яго трэба ўжываць толькі пад кіраўніцтвам лекара пацыентам з хваробай Паркінсана, нырачнай недастатковасцю і цяжарным жанчынам ці жанчынам, якія кормяць грудзьмі.