Што такое гіпертонусе, сімптомы, прычыны і лячэнне
Задаволены
Гіпертонус - гэта ненармальнае павышэнне цягліцавага тонусу, пры якім цягліца губляе здольнасць расцягвацца, што можа прывесці да падвышанай скаванасці з-за пастаяннай сігналізацыі аб скарачэнні цягліц. Такая сітуацыя адбываецца галоўным чынам з-за траўмаў верхніх маторных нейронаў, якія могуць адбыцца як следства хваробы Паркінсана, траўмаў спіннога мозгу, метабалічных захворванняў і цэрэбральнага паралічу, які з'яўляецца асноўнай прычынай гіпертонусе ў дзяцей.
Людзі з гіпертонусам адчуваюць цяжкасці ў перамяшчэнні, паколькі пры кантролі цягліцавага скарачэння ўзнікае дысфункцыя нейронаў, акрамя гэтага могуць узнікаць і мышачны дысбаланс і спазмы. Рэкамендуецца хвораму на гіпертонусе суправаджаць неўрапатолага і праводзіць фізіятэрапеўтычныя сеансы для зняцця болю і паляпшэння рухаў.
Асноўныя прыкметы і сімптомы
Галоўным арыенціровачным прыкметай гіпертонусе з'яўляецца цяжкасць пры выкананні рухаў з-за пастаяннага нервовага сігналу скарачэння цягліц. Напрыклад, у выпадку гіпертанусу, які дасягае ног, хада можа стаць жорсткай, і чалавек можа ўпасці, бо ў гэтых выпадках арганізму цяжка рэагаваць дастаткова хутка, каб аднавіць раўнавагу. Акрамя таго, іншымі прыкметамі і сімптомамі гіпертонусу з'яўляюцца:
- Боль у цягліцах з-за пастаяннага скарачэння;
- Зніжэнне рэфлексаў;
- Адсутнасць спрытнасці;
- Празмерная стомленасць;
- Адсутнасць каардынацыі;
- Цягліцавыя спазмы.
Акрамя таго, сімптомы могуць вар'іравацца ў залежнасці ад цяжару гіпертонусе і ад таго, прагрэсуе ён ці не з хваробай, адказнай за гэтыя змены. Такім чынам, у выпадку лёгкай гіпертонусе можа мець слабы ўплыў на здароўе чалавека, альбо ў выпадку сур'ёзнай гіпертоніі можа быць нерухомасць і падвышаная ломкасць костак, акрамя таго, павялічваецца рызыка пераломаў костак, інфекцыі, развіццё пролежняў і развіццё пнеўманіі, напрыклад.
Такім чынам, важна вызначыць прычыну гіпертонусе, каб пачаць адпаведнае лячэнне з мэтай павышэння дабрабыту чалавека і паляпшэння якасці жыцця.
Прычыны гіпертонусе
Гіпертонус ўзнікае пры пашкоджанні абласцей галаўнога і спіннога мозгу, якія кіруюць сігналамі, звязанымі з скарачэннем і расслабленнем цягліц, што можа адбыцца з-за некалькіх сітуацый, галоўныя з якіх:
- Моцныя ўдары па галаве;
- Інсульт;
- Пухліны ў галаўным мозгу;
- Рассеяны склероз;
- Хвароба Паркінсана;
- Пашкоджанне спіннога мозгу;
- Адренолейкодистрофия, таксама вядомая як хвароба Ларэнца;
- Гідрацэфалія.
У дзяцей гіпертонус можа адбыцца з-за пашкоджання падчас унутрычэраўнага жыцця альбо экстрапіраміднага эфекту, аднак у асноўным гэта звязана з ДЦП, што адпавядае зменам у развіцці нервовай сістэмы з-за недахопу кіслароду ў мозгу альбо наяўнасці згусткаў. Зразумець, што такое ДЦП і якія віды.
Як праводзіцца лячэнне
Лячэнне гіпертонусе рэкамендуецца лекарам у залежнасці ад ступені выяўленасці сімптомаў і накіравана на паляпшэнне маторыкі і зняцце болю, павышэнне якасці жыцця чалавека. Для гэтага лекар можа парэкамендаваць выкарыстоўваць міярэлаксанты, якія можна ўжываць аральна альбо непасрэдна ў спіннамазгавой вадкасці. Акрамя таго, батулатаксін можна выкарыстоўваць для палягчэння гіпертонусе ў пэўнай вобласці цела, бо яго ўздзеянне лакальнае, а не на ўвесь арганізм.
Акрамя таго, важна, каб фізічная тэрапія і працатэрапія праводзіліся для стымуляцыі рухаў і пазбягання супраціву, акрамя таго, дапамагаюць умацоўваць мышцы. У некаторых выпадках таксама можа быць паказана выкарыстанне артэзаў, якія можна выкарыстоўваць у перыяды адпачынку чалавека альбо як спосаб дапамагчы ў выкананні цяжкіх рухаў.